24. yaşın 2. ayını dolduruduğum şu günlerde, eskiye duyulan özlemin neredeyse tamamında yer alan, umutsuzluk abidesi bir o kadar da umutlu, güzelimsi ilçe. vize sonrası bikaç günlüğüne geldim. bundan 3-4 sene önce geldiğimde eve girmezdim. şimdi evden çıkmıyorum. çıksamda çok gezmiyorum hemen dönüyorum.
eskiden sahil sonunda kayalıklarda içerdik, güler eğlenirdik. şimdi içmiyoruz, içsekte o kadar keyif almıyoruz. gemlik değişmedi aslında biz değişiyoruz. kendimize itiraf edemesekte büyüdüğümüzü görüyoruz.