camdan bakarken bir çocugun maxdondurma alıp iştahla yedigini gördüm, aklıma kendi çocuklugum geldi, ne kadar küçük seylerden ne çok mutlu oluyormusum, diye düşündüm. leblebi tozu satarlardı ben küçükken hemen her gün alırdım hiç bıkmazdım. bi futbol topum oldu mu dünyalar benim olurdu. şimdi büyüdüm, dünyaları verseler o saf mutluluğu yaşayamam gibi geliyor. yıllar çok sey alıyor bizden.
