hep imrenmişimdir bunlara, değil ikinciyi üçüncüyü, yüzsüz bazıları dördüncüyü falan ister."oha ulan" derim ben daha ilkini dolduramadım, hatta bir kelime yazmadım(oldu öylesi de, ha şimdi sen -zekisin tabi- düşünücen "ulan o adamın 2-3 kağıdı(sayfa da değil yaprak) doldurması nerden baksan 1 saat", sonra da dicen ki "sen 1 saat boyunca ne diye bekliyosun madem bir kelime bile yazamadıysan?" beklerim ben arkadaşım sana ne? son dakkaya kadar umut beslerim ben, genelde bi .ike yaramaz ama olsun.hatta bu konuyu başka bir başlıkta da inceleyeceğim.
(bkz: sınav sonuna kadar bekleyip boş kağıt veren öğrenci)
her neyse nerde kalmıştık hah hep imrenmişimdir işte bunlara ama sonunda geçen hafta çalıştığım bir dersin sınavında yaptım bunu, öyle bir dağıttım ki ortalığı, sorma..bir başladım yazmaya bir, iki şak diye bitti..bende böyle bi havalar, geçmiş sınavlarda o ikinci kağıdı isteyen dallamaya bakmalar, clark kent misali artist artist kızları kesmeler falan...sonra bağıra bağıra "hocam bir kağıt daha alabilir miyim?" dedim, o anda sınıftaki karizmamı ne siz sorun ne ben anlatiim ya, müthiş bişi...herkes bana bakıyo, fısıldaşıyolar aralarında "oha şu çocuğa bak" falan diyolar, kızlar da "yakışıklı çocukmuş" falan diye dedikodumu yapmaya başlıyolar* neyse ben başlıyorum o kağıda da, müthiş bi özgüvenle, o da bitiyo...(ulan öyle bi anlattım ki sonunda da bişi bekliyosun dimi? bekleme ulan işte öyle verdim 4 dolu yaprağı aslanlar gibi çıktım, bu beni 2 sene götürür zaten.)
