bir düş gördüm..hayır uyurken değil..gözlerim apaçıkken. çok zamandır uyku nedir unutmuşken..içimde birşeyler kaybolup giderken... güneş suratımın tam ortasına vurdu.
gözlerim kamaştı...yağmur yağıyordu...insanlar mutsuz kalabalıklar mangası gibi oradan oraya koşuştururken, nerden çıkmıştı bu güneş?
afalladım..baktım herkes aynı..her şey aynı..güneş sadece, benim suratımda bir iz bırakmak istiyordu...bir şeyler mi değişecekti benim bu grinin en orospu tonunda seyreden hayatımda...
umutlandım..insan işte...hıyarlık bedava.."bu kaçıncı umutlanış olum" diye kendime sormadım...sadece umutlandım..umudu andım... bir sigara çıkardım ezik büzük paketten..kibriti çaktım..suratımın ortasına vuran yalancı güneş kayboldu..bir nefes çektim sigaradan...kısmet değilmiş dedim...
