oflayıp pufladığımız, ayağımızı sertçe yere vurarak 'aç değilim ' dediğimiz annedir.
bu yemek işi genelde oyunun en heyecanlı yerine denk gelir. terk etmek zordur.
* gukla hadi yemeğeeee
- aç diilimmmmm
* hadi dedim
- of ya, of ya.
söylene söylene eve gidilir. genelde arkadaşlarada şöyle bir şey denir ' bekleyin lan beni '
o değil yazarken çocukluğum aklıma geldi lan, zaman ne çabuk akıyor, işin acı tarafı; o arkadaşlar orda beklemiyor...
