...ve bir gün
soğuk, sisli bir gün
yaşanmışlıkların yorgunluğuyla
ayaklarını yere sürterek yürürken
anlamsız ve boş bakışlarla etrafı gözetlerken
huzur denen o bilinmez duyguyu
ve mutluluk diye tabir edilen
o gözlerdeki gülüşü
aramaktan yorulmuş bir hiçim... ***
