insana hiç bir şeyin koyamayacağı kadar çok koyar.
haftalardır, aylardır, hatta belki de yıllardır içinde sakladığın o güzel duyguları karşındaki insana açıklama ihtiyacı hissedersin. düşük bir özgüvene sahip olduğun için de bunu uzun bir süre yapamazsın. arkadaşların ve çevrendeki diğer insanların "abi seviyorsan git konuş bence" tadındaki saçma önerilerini dinlemek zorunda kalırsın. ama bir şey olur, içinde bir ışık doğar. onunla paylaşabileceğin bütün güzel anılar aklında canlanır. bir anlık gaza gelirsin, bu gazla da gider sevdiğine açılırsın. tam anlattıkların bitmiştir, büyük bir umutla gözlerinin içine bakmaya başlamışsındır, bir anda sevdiğin kişi hayatını o iki kelimeyle karartıverir.
