askerliğini restoranda kasiyer ve salon sorumlusu olarak yapan bir insandan direk aktarıyorum...
158 kişilik bir salon, yiyen kalkıyor yenisi geliyor, fiyatlar çok ucuz. bu salonda o dahil 10 asker çalışıyor. servis aç, boşları topla, iş bitince süpürge, paspas cila, tuzlukları doldur, camları sil, yıkanan tabak bardak çatal kaşığı tekrar diz vs... bu abimiz de işte x raporu z raporu, merkez bankası'na git bozuk para temin et vs.
başlı başına gıcık bir durum. hadi bunu geçtim. cuma akşamları şöyle oluyor. paşanın biri (ki 20'den fazla paşa vardı ortamda, elini şapkasına diktirmiş selam verme işini otomatiğe almış) mutlaka bir kokteyl düzenliyor. bütün masalar dışarıya çıkıyor kokteyl masaları geliyor. 30 askere 2 saatlik işkence.
mehmet abimizin diğer bir görevi de cumartesi günleri barmenlik yapmak, içkiler (yeni rakı, bira, kavaklıdere, çankaya, viskiler vs...). ve tüm bu içkiler beleş. tahsisat'tan karşılanıyor. türkçesi halkın parası. ilerleyen saatlerde rütbelilerin kaprisleri daha da artıyor. buzum eksik, şarabım beyaz değil kırmızı olacak, biramı soğut getir pezevenk gibi ifadeler, arada da kenarı çekilip tokatlanan askerler.
yani manzara şu: anadolu'da gariban işçi, köylü, memur, esnaf vergi veriyor, bununla komutanlara içki alınıyor. aynı anne-baba evladını bu içkileri servis yapsın diye askere gönderiyor, aynı askerler babalarının parasıyla alınmış içkileri servis yaparken dayak yiyor, küfür yiyor, haysiyetiyle oynanıyor. tuvalette komutan bokundan başka bir de komutan kusmuğu temizliyor.
şimdi 65.000 değil de 6 asker bile olsa bu manzara kimin içine siniyor? keyfi harcama, angarya, hakaret, dayak...
''bu millete her seyi ögrettim, fakat usakligi ögretemedim''
