bende uyumak hep ikinci plandadır. Uyumayı vakit kaybı olarak değerlendiriyorum aslında..
Sıkıldığım zamanlarda internete takılıyorum ki bu son zamanlarda uludağ sözlük oluyor yada açıp bir kitap okuyorum. Ne zaman gözlerimi açmaz hale gelirsem o vakit kitabı kapatır uykuya dalarım..
Şimdiye kadar Can sıkıntısından uyuduğumu hiç hatırlamıyorum.. Ben sıkıntılarımı unutmak için uyuyarak değilde, o sıkıntının nedenini kendi içimde sorgulayarak unutmaya çalışırım..
Yani uyumanın yerine hayata daha pozitif bakmak gerektiğini düşünürüm ve daha çok öğrenmek için daha çok uykusuz kalmak gerekir..
Bunun için uyumak hayatımın en çekilmez, en sıkıcı evresidir işte..
