Serhat Tutumluer'in profesyonel oyunculuğuna bir kere daha hayranlık duymak amaçlı, tiyatroonline sitesinden özel davetle gittiğimiz, 2004 yılında Laurence Olivier En iyi oyun ödülünü ve 2005 senesinde ise New york Drama Critics'Circle Award En iyi yabancı oyun ödülünü almış; enerjik, siyasi, toplumsal ve şiddet öğeleri olan, biraz karamizah ama en çok cesaretli bir yaratıcılık üzerine yazılmış, ENKA Kültür merkezinde izlediğimiz bir eser.
Oyunun pazartesi akşamına gelmiş olması, ertesi günün potansiyel bir iş günü oluşu, oyunun 150 dk. ve 2 perdelik kısmı ama en çok da Oditoryumun istinye'de olmasının hiç bir önemi olmamışcasına; büyük beklentileri boşa çıkarmayan, Talimhane Tiyatrosu oyuncularının performansını mükemmel buldum. Hele ki oyunun yönetmeni; Mehmet Ergen ki, kendisi Gül'e ağıt,Salvador dali göndermeleri içimi ısıtıyor,Muhittin'le geçen şen günlerim gibi oyunların da yönetmenliğini yapmış biri olarak, kendisini bir kere daha uzun uzadıya alkışladım.
Gazetecilerin bir bir tutuklandığı bu gündem de oyunun içeriğini kısmen de olsa günümüze uygun ayakta tutma çabası, cömertceydi. Polis nezaretinde işkence, yazarların özgürlüğü, aile içi şiddet ve her bir temada göze batırılcasına içten içe işlenen hikayeler.
Yastık adam; belli çocukların -her gece babasının yatağına geldiği kız çocuklarını yada ailesinden dayak yiyen, işkence gören erkek çocuklarını- kendi istekleriyle hayatlarına son vermesini sağlayan; çünkü bu hayatı devam etmeleri halinde daha kötü olacaklarını anlatıp, onları ölüme götürürken bile yalnız bırakmayan; parmakları, yüzü, tüm vücudu yastıkdan oluşan pufuduk bir adam. Hayallerinden hikayelerine kadar ölmeyenlerin adamı, Yastık adam.
