ama mizrab'ın albümde yer alan, boston'da 1967 yılında canlı bir performans sırasında kaydedilmiş versiyonu ne kadar övülse azdır. bir filmde, karakterlerin konuşmaya gerek duymadıkları bir esnada başlayabilecek harika bir girişi vardır parçanın. sonra hızlanır, ve biterken "uzun lafın kısası..." diyerek başa geri döner.
