insanoglu gariptir. nedense elindekinin kıymetini kaybettikten sonra anlıyor. varken ise kıymetini bilemiyor ne yazik ki ... gerci bunu hayatin her durumu icin uyarlıyabiliriz. nedense kaybettikten sonra insan özler, özlem aciyi , aci ise hayata kuskunlugu, kuskunluk yasama umudunu kaybetmegi , yasama umudunu kaybetmek ise kabristani getirir. beyhude yere geri dönmeye calisilir ama cok azi geri dönebilir kisi ve bulduklari ise toplasan hayalkırıklıkları ve kullerden baska bir sey degildir. cunku hic bir sey koydugumuz yerde otlamiyor maalesef...
