ray charles dan sonra beni müziğiyle böylesine çok etkileyebilmiş ilk müzisyen. sanırım bunun kör olmakla da bir ilgisi var. görmeyen insanların duyma yetenekleri görenlere nazaran daha çok gelişmiştir ya... bu gerçek müzikal yetenekte de kendisini göstermiştir kanımca. çok farklı bir boyutta, özgün biçimlerde açığa çıkmıştır bu insanın duyguları. o gitar çalar, gitar onu çalar, bir bütün olurlar böylece. müzik kutusudur sanki. state of mind da coşmuştur. albümün bütün parçaları defalarca dinlenecek güzelliktedir. fakat suddenly ve if you're gonna leave favorilerimdir.
