yazılanlara baktım da herkes nasıl bir göklere çıkarıp yüceltmiş uzaktan sevmeyi. sanırsın ki kavuşmak ellerinde olsa ya da korkmasalar acı çekmekten ve hatta bencil olmasalar ölesiye, istemeyecekler sevgilerine karşılık bulmayı ya da sevdiklerine dokunmayı.uzaktan sevmek zor evet, ama korkunun ve bencilliğin esiri olmuş bir ruhla seven bir kalbin çatışması kolay olacak değildi ya! uzaktan sevmek, sadece kalbiyle sevenlerin işi. oysa ruhuyla seven lazım bana, ruhuyla seven aşıklar lazım bu dünyaya. aslında olayı cezmi ersöz'ün şu satırlar çok net ve güzel açıklıyor bence; ''ben seni severim aslında da; düzenim bozulur diye korkuyorum... durduk yere başımıza saçma sapan bir aşk çıkar... sinemaya gitmeye, ele ele tutuşmaya falan kalkarız... işin yoksa ruj sür,saç tara, parfüm sık... küsmesi, barışması, ayılması, bayılması.. hatta; eninde sonunda kaçınılmaz ayrılması... bu kadar ceremeye ne gerek var... uzaktan sev yar, uzaktan...! ''.
