içinde sevgiyi, aşkı, hüznü, çaresizliği, mutluluğu, sevinci barındırıyorsun ya, ben hayret ediyorum sana. Öyle güzelsin ki, öyle özelsin ki insanlar gibi.
ilk aşk gibi yakıp kenarına bıraktığım, her nefeste keyfekeder küçük mutluluklar, tatsızlıklar, Küçük unutkanlıklar. Bazen yanarken üzerinde, ikincisini yaktığımda minik kaçamaklar, ardından kafamın karmaşası gibi doluşun, bir hastalıkla senden uzaklaşmam, nefretle döktüğüm çöpe sanki hayatımın bir dönemi. Ardından tekrar yakıp koyarım en güzel köşene, tekrar aşk, tekrar hayat. Tekrar dolarsın, tekrar içerim, dökerim seni.
