-baba!
-evet oğlum.
-dün gece uyuyamadım hiç...
-neden oğlum?
-varsayımlar kurdum,
düşünüp durdum.
-düşünmenin yararı var.
ama değil insanın uykusu kaçacak kadar.
herşeyin bir kararı olmalı,
her konuda olmalısın orta karar.
herşey gibi düşünmenin de,
azı karar, çoğu zarar!
filesoflar demişler ki;
"insan düşünen hayvan"
neydi uykunu kaçıran?
-din öğretmenimiz demişti ki derste
müslümanlar ölürse savaşta,
şehit olurmuş.
şehitler giderken cennete,
düşmanları da doğru cehenneme!
-öyledir elbette!
yaralanıp da ölmezse gazi,
ölürse şehit!
-yani müslümansa insan,
ölse de kazançlı, ölmese de...
-ona ne şüphe.
-ben de bunu düşündüm dün gece.
ıraklılar da müslüman, türkler de..
-evet oğlum, elhamdülillah...
-allah allah!
-ne var bunda şaşacak??
-körfez'de savaş oldu ya,
türkiye'den kalkan uçaklar
ıraklının tepesine indi.
türk askerleriyle ırak askerleri,
savaşsalar ne olacaktı?
hangisi şehit olup
gidecekti cennete* ıraklı mı, türk mü?
işte bunu düşündüm bütün gece.
-bu da ne demek?
hiçbir zaman, savaşmaz iki müslüman.
-ya kuveyt'le ırak?
ya ırak'la iran?
işte hepsi de müslüman.
her iki yandan öldü onbinlerce insan...
hangisi gitti cennete,
hangisi cehenneme?
-sus!tövbe de..
benim de karıştırdın kafamı..
düşün dedikse değil o kadar...
herşeyin bir sınırı var.
dedim ya, aşırısı zarar...
-ama merak ediyorum,
cennete hangisi gidicek?
-sus ulan eşek oğlu eşek!
o senin cennet dediğin yer,
inönü stadyumu değil..
cennet, allah'ın bahçesi,
ne başı var, ne sonu.
alır içine bütün müslümanları,
yeter ki şehit olup aksın kanları.
-baba, ama insan..
-sus dedim, ulan!
başlarım babanın şarap çanağından!
düşün oğlum dedik de haltettik.
boşuna mı demiş atalarımız;
"düşün düşün, boktur işin"
cennete kim girecekmiş!
bırak giren girsin, çıkan çıksın,
iranlısı turanlısı, kuveytlisi ıraklısı..
yeter ki müslüman olsun!
-ama baba..
-sus dedim, şimdi patlatırım.
-peki, hangisi girecek cennete?
-sus ulan oğlum, sus!
sana mı kaldı karışmak,
yüce allah'ın işine?
