Dostoyevski'nin en basarılı eserlerini epilepsi nöbeti geçirdikten sonra yazdığını öğrendikten sonra acaba ben de nöbet sonrası yaratıcı olur muyum diye beni düşündüren;bir zamanlar yolda yalnız yürüyememe sebebim olan,ilac tedavisiyle herseyin kontrolum altında olduğunu hissettiğim hastalığım... Bu hastalığın pençesinde düşen insanlar için cevre faktörü cok önemlidir... Soğanla değil sevgiyle ve itinayla yaklaşılması gerekir nöbet geçiren hastaya..
