insanın fıtratında bir yaratıcıya, kendisinden güçlü bir varlığa inanma ihtiyacı, isteği vardır. bu isteğin üzerini örterek inanmamayı başarabilmek gerçekten çok zor olsa gerekir.
inanma inanmama açısından ateizm daha güç iken, inanan bir insanın dininin gerektirdiği gibi yaşaması inanmayan bir insanın hiçbir kurala bağlı olmadan yaşamasından daha zordur.
ateistlerin iddia ettiği inananların sırf cehennemden korktukları veya cennette hurileri istedikleri için inandıkları savı komik olmaktan öteye gidemez. asıl ateistler bu dünya hayatını cennet ve cehennem düşüncesiyle, tanrı emirleri ve din ahlakı, kuralları baskısı altında geçirmeye korktuğundan, bu düşünce kendilerine ağır geldiğinden inanmamayı seçerler.
