şucuların bucuları okullara sokmadığı tarih öncesi devrimizde, "şebekesi (öğrenci kimliği) olan herkes okula girmelidir!" diye doğruyu söylemesine rağmen o sıra ben dahil (içimde hala uktedir) çoğunluktan rağbet görmemiş, o günlerde espriyle per-çin-çek denilerek maoculuğuna gönderme yapılan, her dönemde bir iki doğruyu tekrarlamış (ki unutmayalım, durmuş saatler bile günde iki kez doğruyu gösteriyor), genellikle marjinallikle pragmatizm, ilkelilikle ilkellik, toplumculukla popülizm arasında salınan, şu sıralarda milliyetçilik, atatürkçülük ve ordu övgücülüğüne soyunmuş eski çakaralmaz tüfek.
