evet, işte şimdi. şu an! zaman akmasın. sular yatağını bulmasın, banane. komşu kızı pişmaniye kendini boğazköprüsünden boşluğa bırakırken, saatler dursun, gövdesi havada asılı kalsın öylece. intikam ateşiyle yanıp tutuşan kahraman amca,kendisine ihanet eden karısına tam da bıçağı saplayacağı an donsun hayat. hasret abi ile özlem abla onca zorluğun ardından vuslata kavuşacak iken, vakit haince tevakkuf etsin. sıcacık ana rahminden dünyaya bileti çoktan kesilmiş olan çaresiz bebek kafasını çıkarmak üzereyken o geçitten, arafta sıkışıp kalsın. sonsuzluk denen bir kavram var ise şayet, artık vuku bulabilir. çünkü bu lahza ömrüme bedel, bitmesini istemiyorum. işte böyle dediğimiz anlar olmuştur hayatta. yaşadığımızı hissettiğimiz, şükrün kıymete bindiği, mutluluğun keşfedildigi anlar.
kimisi manevi duygularda bulur bunu, kimisi maddi duygularda. sonuçta kişilerin mutluluk anlayışı kendisini, hayatı ve insanları algılayış tarzı ile alakalıdır.
