ben hariç herkes.benim etrafımdan akıp giden,dolaşan herkes.benim hayatımı şekillendiren ,üstelik bana da sormadan...beni üzen ,beni aşık eden ,beni şaşırtan,beni heyecanlandıran,beni mateme sokan,beni merak eden,beni tınlayan,beni tınlamayan,beni umursamayan,beni yere göğe sığıdıramayan...ben o 'başkaları'na aşık da oldum ,sonra başka 'başkaları' sebebi ile de ayrıldım.o başkaları beni hem dünyanın en mutlu insanı hem de en mutsuz insanı yaptı.hatta sadece bir 'başkası' bana bu her iki durumu da yaşattı.ben anladım ki,başkaları olmadan olmuyormuş hayat,onların bana yansımaları olmadan.bazen onları görmezden gelmem gerektiğini ama yanımdan geçerken meydana getirdikleri rüzgarı da hissetmem gerektiğini anladım.hep kendime bir 'başkası'nı seçtim.birilerinin hayatlarında ' başkası' oldum.ben hep başkasını sevdim,başkasını özledim.başkası da benim sevdiğimi sevdi...yaşamak enteresan birşey aslında şöyle düşündüğümde...başkaları ile...
