satranç tahtasında tehlikeli çapraz koşularıyla oyuna büyük katkı sağlayan fakat buna rağmen yeterli övgüyü alamayan filin haklı protestosudur. kendini beğenmiş şahın en büyük kozu olmasına karşın , hor görülmesi ve takdir edilmemesi bu isyanın en büyük sebeplerinin başında gelmektedir. günden güne aşağılık kompleksine giren bu başarılı fakat duygusal fil , artık dayanamayarak satranç tahtasını terk eder ve uzaklaşır. aile dostu olan at her ne kadar fikrini değiştirmeye çalışsa da artık çok geçtir.küsüp giden filin ardından şah kısa süreli şaşkınlığını atar ve devam edilmesi gerektiğini söyler. takım arkadaşlarını kaybeden diğer taşlar buruk bir şekilde bu emire uyar ve oyun kaldığı yerden devam eder.
