"Birbirlerine eşit olanlar birbirine iyilik yapmazlar. Eşitler zorda kaldıklarında birbirleriyle dayanışmaya girerler. Birine iyilik yapmak ondan üstün olduğunu göstermek demektir. Bunun için iyilik kabul etmek isteyen herkesin yüreğinde bir ezilme olur. Herkesin eşit olduğu bir dünyada yaşasaydık kimsenin kimseye iyilik yapmasına gerek kalmazdı. Çünkü kimse diğerinden üstün ya da aşağı olmazdı." son bölümündeki repliğiyle belki de sayfalarca, kitaplarca anlatılmak istenilen kavramları, felsefeyi bir paragrafta özetleyebilmiştir. Böylelikle "iyilik" kavramını da yeniden gözden geçirmemizi sağlamıştır. Şahsi, bir gruba ya da ait olduğumuz belli bir topluma hizmet eden, uhrevi, dünyevi çıkarlarımızın olmadığı ortamlarda dahi karşımızdakine elimizi uzatma yürekliliğidir dayanışma, bu yalın koşulsuz gerçek iyiliktir...
