filmdeki japonya bölümünün ana hikayeyle bağlantısı zayıf gibi bir eleştiri getirmenin gayet manasız olduğu film. bence olağanüstü bir oyunculukla filmin en güzel bölümlerinden biriydi. insanların arasındaki iletişimsizlik daha ne kadar çarpıcı anlatılabilir ki.
ben hayatın çok acayip bir şey olduğuna inanan insanlardan biriyim. şiddetle, silahla vb. herhangi bir şeyle ilgisi olmayan bir adam gündüz ofisinde takılırken akşam kendisini bir katil olarak bulabilir ya da hayatınızda ki herşey iyiye gidiyorken, bir an da sonsuz derece de kötü olabilir.
innaritu sürekli bu gerçekliği bize hatırlatan bir yönetmen. her biri ayrı ayrı film olabilecek kadar dolu üç hikayeyi tek bir filmde bu kadar ustaca birleştirebilecek bir adam daha olduğunu sanmıyorum.
