sizi bilmem ama ben ülkemizin bu tür filmlere ödüllerin reklam amaçlı dayatıldığı kanaatindeyim. insan izledikten sonra nasıl olur biz bunu hergün yaşıyor ve hissediyoruz zaten, bildiğimiz bir konuydu diyerek fazla şaşırmıyor. bir film çekmek gerçekten bu kadar ucuz olmamalı. seren yüce'yi tanımam etmem ancak yaptığı filminide görmezden gelemem. tamam güzel bir noktaya parmak basmış, filmi bir uyarı niteliğinde olmuş ama insan izledikten sonra bu kadar basit olmamalıydı diye hayıflanmıyor değil. basit basit basit... içinde rol alan kaliteli oyuncularda olması komple basit ve sırf ödül almak için yapılmış bir film imajı uyandırıyor gözümde bu tarz filmler. ne kadar basit olursan o kadar çok ödül topluyorsun artık. bu nasıl bir yaklaşım artık ben çözmüş değilim. bu filmlerden zevk alan kesim bıraksınlar da birazda halkı halkın kendisine anlatsınlar. işte görüyorsunuz türk toplum yapısı bu hale geldi sayın elit arkadaşlar demek yerine bu filmleri her kesimden insanımıza izletebilsinler. sınıfta soruyorum, altın portakal ödülünü kim aldı diye cevap bilmiyorum oluyor. kimsenin böyle bir filmden haberi bile yok iken yaptıklarının başarı olduğunu zannedip bununla övünebiliyorlar. arkadaşlara soruyorum çoğunluğu izledin mi diye denedik olmadı diyor. kimsenin umrunda olmayan bir film gidiyor anastasya film festivali bilmem ne jurisinden bilmem ne ödülü aldı diye DVD kaplarına etiket olmaktan başka bir işe yaramıyor. dikkat edin yerli festivallerde ödül alan filmlerin tarzları hep birbirinin benzeri. niçin bir komedi filmi kriter olarak festivallerimizde ödül alamazken, çok basit bir konuyu sanki ülkenin en büyük bir sorunuymuş gibi lanse edip ödül törenlerinin kapılarını aşındırıyorlar. arkadaşlar kimse mahsun kırmızıgülün filmlerine ısınamadı ancak adama bir konuda hak vermiyor değilim. oda altın portakala filmi ile katılmayarak bir çeşit protesto etmesi oldu. ve bu beni mutlu etti. gösterdiği tepki mutlu etti. çünkü artık bana yıldan yıla orası veya diğer yerli projeler farketmeksizin -en son yeşilçam ödülleri vardı sanırım- benim için değerlerini yitirmeye başladılar. ödül almak istiyorsan artık kriterler belli. hep klişe sahneler. biraz yalnızlık, biraz hüzün, biraz ordan burdan kaybolmuş insan görüntüsü ve acı acı acı... sahneler birbirinin aynısı. değişen sadece yönetmenler ve isimler. dikkat edin bundan 10 yıl önce sadece bir kişinin tarzı bu piyasayı bu kanala yönlendirdi oda tabiki nuri bilge ceylan. diğerleri peşinden ödül toplama yarışına girmiş piyasa parazitleri.
