insanların başına hayatın belirli dönemlerinde gelmiş bir durumdur. Kötü bir rüya görürsün, ağlamak istersin, beceremezsin.
Berbat bir haber alırsın, ağlamak istersin, hüngür hüngür, durmamacasına...
Ağlayamazsın.
Bunun için bazen erkek olmak yeterlidir. "Erkekler ağlamaz" mış ya hani. Ağlayamazmışız. Öyle görmüşüz babamızdan.
Sevgilinizden ayrılırsınız. Uzun uzun ağlamak istersiniz. Ağlayamazsınız. içinizden bir ses "ağlama" der. "Canı cehenneme onun. Onun için gözyaşı dökmeye değer mi? Ne hali varsa görsün." Bu duygu bile ağlamanızı bastırmaya yeter.
Halbuki bir ağlasanız öylesine deşarj olacaksınız ki. Öylesine sıyrılacaksınız ki hayatın gerçeklerinden.
