Mutlu olmak ile aralarında büyük bir orantı olduğu kanaatindeyim. Aslında bir nevi mutluluğundur kendin olmak. Gerek verdiğin kararlarda gerekse duygularında gerekse yaşayış tarzında. Başkalarından etkilendiğin, kendin olmaktan utandığın veya istemediğin anlarda başlar huzursuzluklar ve mutsuzluklar. Hırpalar durursun kendini yok yere. O anda olmasa bile ileride. Yazıktır.
