ergen neslin, bir kızın elini tutmayı, gözlerine bakmayı meşrulaştırma isteğidir. başka tarifi yoktur bunun. bir kızı yemeğe götürmek için, el ele tutuşup göz göze bakışmak için, toplumdan izin almaktır bir nevi. "hani bu benim sevgilim, ne istersem onu yaparım." imajını topluma vermek istemektir. yoksa öyle "aşkım" "sevgilim" demek için sevgili olmaz kimse. aşk gibi yüce bir duyguyu sevgi gibi alelade bir duyguya indirgeyen ergenlerden de bu beklenirdi zaten. sonuçta senin çok yakın bir kız "arkadaşın" olabilir ve onunla her yere gidebilirsin. ama herkes de seni sevgilinle dolaşıyorsun sanır, el ele tutuşmasan bile. insanların aklına ilk gelen budur, sen de bari insanlar yanlış düşünmesinler diye, toplumsal baskıdan dolayı çıkma teklif edersin. budur.