hayatım boyunca hiçbir zaman ''şimdi bu saatte şunu yemeyeyim de kilo alırım'' gibi bir düşüncem olmadı. hatta geceleri uyanıp aç olduğumu hissedip, börek yiyip yattığım bile olur. yani rejim nedir, yemek yememek ya da kendini sıkmak nedir hiçbir zaman bilmedim ve bundan şimdilik mutluyum. çok zayıf değilim, yeteri kadar kiloluyum. yetişkin olduktan sonra da kilomdaki değişim maksimim +-3 oldu. çok çabuk kilo alıp veriyorum ama bu değişimler çok az oluyor.
''seni öldürürüm çocuk'' dediğinizi duyar gibiyim. özellikle de ''su içsem yarıyor yeaa'' diyenler bana sinir olmuş olabilir ama olmayın. yukarda dediğim gibi şimdilik mutluyum bu durumdan. uzun vadede düşünürsek pek memnun değilim aslına bakarsınız. çünkü yaş 30'a yaklaştıkça metabolizmam her normal insan gibi yavaşlayacak ve yediklerim kilo olarak geri dönecek. yani şu ana kadar yememek nedir bilmediğim için, kilo almaya bir başlarsam sonu olmaz herhalde. çünkü hiçbir zaman boğazımdan kısmamışım, nasıl bir duygu bilmiyorum. habire löp löp yedim. yaş 30 olmadan buna bir çare bulmak lazım ama o zamana kadar da mokoko hacım. mokokodan kastım hapur hupur yemek yani.
