gerçeği bildikleri veya bir şekilde öğrendikleri halde traji-komik bir tiyatro oynayan anne ve babaların olduğu bir dünyada veya bir ülkede bunu itiraf olarak değil, kendini ve hayallerini ifade etme olarak söyleme cesaretine sahip insanın önce kendisi için sarfetmesi gereken cümledir. ama devamında babaya da aynı cümleyi kurmalı ve bundan pişman olmamalıdır. çünkü anne-babadan onaylanma ihtiyacı yerini kendini olduğu gibi kabul etme ve ailesine de kendisinin özgür birey ve onları seven bir evlat olduğu gerçeğinin altını çizerek saklı kimliğini vicdan azabı çekmeden yaşamak istediğini ifade durumuna dönüşmelidir.
