annem ve babam ancak bir kaç gün süren ziyaretleri bittiğinde, beni bırakıp kaçarlardı. bana hiç, gitmek, çalışmak zorunda olduklarını, benim geçici bir süreliğine büyük annemin yanında kalmaya mecbur olduğumu anlayamayacağımı düşündüklerinden olsa gerek anlatmazlardı. güya ben ağlamayayım, üzülmeyeyim diye böyle yaptıklarını söylerlerdi sonradan ama bence kendileri benim ağlayıp çırpındığımı görmemek ve daha fazla üzülmemek için korkak gibi beni kandırıp kaçarlardı. ambalajı sigaraya benzeyen sakızlar vardı eskiden * o sakızları çok severdim, * elime üç beş kuruş verip bakkala yollarlardı, her seferin de de yerdim aynı numarayı. koşa koşa gidip o sakızlardan alırdım. döndüğümde çoktan gitmiş olurlardı. her şeye ve herkese karşı olan güvenini yitirmiş bir çocuk ve elinde sakızdan sigaraları. *
