içi boş ve önyargılı bir bakış açısının ürünü olan iddiadır. atatürk'ün batılılaşmadan kastı batılı ülkelere benzemek değil, batılı ülkelerin diğer medeniyetleri geride bırakdığı pozitif düşünce ve teknik kabiliyet unsurlarında onları yakalayabilme mücadelesidir. bunları gerçekleştirebilmek için mutlak şekilde ülkeyi geride bırakan unsurlardan ve kafa yapısından arınmak gerekiyordu. gerçekleştirilmek istenen de bu oldu.
yeni bir devlet kurulduktan sonra bu devleti aynı zamanda siyasi ve diplomatik olarak dünya ülkelerine kabul ettirmemiz gerekiyordu. bu sebeple de anti-revizyonist ve yayılmacı olmayan bir politika anlayışı benimsendi. bu da doğal olarak batı ülkeleri ile ilişki kurmak anlamına gelmektedir.
atatürk'ün türk kültürünün içini boşaltarak, batı kültürünü başlı başına empoze ettiğinden söz edilemez. çünkü atatürk dönemi icraatlarıyla ulusçu ve türkçü kültürün, modern politik anlayış ile yeniden hayat bulabilmesini amaçlamıştır.
atatürk'ün gereken zamanlarda birçok yabancı ülkeye ültimatom ve ayar vermekten kaçınmadığınıda unutmamalıyız. hatta bu ülkelerin arasında ingiltere, italya, fransa gibi kendilerine benzemekle suçlandığımız ülkelerde bulunmaktadır.
