giden kişinin ellerinden sımsıkı tutup bırakmazsınız ya bazen; işte aynı o şekilde hayallerden ayrılamaz insan bazen. onun ruhu her an yanınızda dolaşır, evin içinde onu görür, durur ve izlersiniz gitar çalışını, sigara içişini, montunu çıkartıp masaya koyuşunu, uyuyuşunu, film izleyişini, her hali gelir gözlerinizin önüne.
işte sadece size görünme yeteneği olan o hayali kahramanı anlatan şarkıdır.
"saçlarımda oysa hala ellerin", "sanki hala yanağımda nefesin" , "o kirpik hala bende sevgilim" derken yarı uykulu halde uyanır o hayalden gerçeklere. ama sonra yine dalar en derin hayallere, kendi gerçekliğine..
"bu gece şehre yağıyor yine usul usul binlerce kelime.
bir çocuk duruyor yine o pencerede can çekişen bir kalp ellerinde"
