dokunmaya kıyamadığınız evladınızın bir pislik tarafından tecavüze uğradığını öldürüldüğünü öğrenmek ve bu gerçekle yaşamaya devam etmek sanırım yaşanılabilecek en büyük acıdır. düşünüyorum da, insanın kulaklarından, evladının yardım çığlıkları ömür boyu silinmez sanıyorum. insanın elinden sabır dilemekten fazlası gelmiyor ne yazık ki. idam kaldırıldı, alabileceği en büyük ceza, "ağırlaştırılmış müebbet." zaten insanın bir yanı; "idam edilmesin, işkence görsün! defalarca tecavüze uğrasın!" diyor ister istemez. kesinlikle aklım almıyor. bir yetişkinin, bir çocuğu cinsel bir obje gibi görmesini, bundan haz almasını beynim çatlayana kadar düşünsem de anlamam olanaksız ve, "pedofili" tanımlaması da zerre umrumda değil. bunun adı benim için, hastalık falan değil. düpedüz karaktersizlik, şerefsizlik, kanı bozukluk! anlamadığım bir nokta da şu ki, bu pislik araba kiralıyor, bavul satın alıyor. o mahalledeki birini tam da bu olay sonrası araba kiralaması hiç mi şüphelendirmemiş emniyeti?
