şehirden şehire değişen efsanaleri vardır bu sözün. (hepsi doğrudur yani kaymakam bu salaklığı birden çok yerde yapmıştır ya da efsaneleşen olay şekil değiştirmiştir.) rivayete göre ingiltere kralının cumhuriyetin ilk yıllarındaki türkiye ziyaretinde istanbul a da uğraması üzerine tüm idari erkan haber yollanarak tören alanına çağırılır. bu erkan içerisinde o zamanlar istanbul un ilçesi olan yalova nın kaymakamı da vardır tabii ki. bindiği vapurdan inen kaymakam sahile inince ayakkabılarını boyatmadığını görür.
törenin başlamasına da epeyce zaman olduğundan etrafta dolaşmaya başlar. gözüne kestirdiği boyacılardan gözünü kestirdiği birinin sandığına uzatır ayağını ve başlarlar muhabbete. gördüğü cafcaflı tören alanı ile aşka gelen ve buraya çağrıldığı için kendini daha da önemseyen kaymakam muhabbet etmeye başlağını ayakkabı bıyacısına bu süslerin kimler için yapıldığını sorar. "atatürk ve ingiltere kralı gelecekmiş onun için yanıtını alınca" saf gördüğü ayakkabıcıyı "ben de yalova kaymakamıyım buraya davetliyim. benim için yapamazlar mı bunu" diyince boyacı şu efsane yanıtı verir.
"atatürk ile ingiltere kralının geldiği yerde kim si.ler yalova kaymakamını" zaman içinde bu söz daha terbiyeli hale gelmiş ve kim takar yalova kaymakamını" şeklini almıştır.
her ne kadar yalova il olsa ve başındaki yetkili vali olsa da bu sözünde makama konu olan kişi ile paralel olarak değişeceği bir muammadır. eskiye göre fazla kullanılmadığından da bu yazardan başka üzerinde kafa patlatacakadam sayısının iki elin parmaklarından az olması muhtemeldir.
