bedeni kalmışsa aşık ın, aşka savrulan tözü abı hayat pınarında yıkanıp, arınmamış demektir.
vücuttan soyunmaktır aşk.
soyunmaya fırsat bulamadan, en çıplak gerçeğini giyinen bir abı hayat katresine kumaş biçebilir mi anlamını yitirmiş varlıksal uzam.
acıdan, kaygılardan, korkulardan, gerçeklerden, yalanlardan, yaşamdan, ölümden çırılçıplak bir ruhla geçmiş insanın et ve kemikten bir giysi giydiğine inanmak mümkün müdür?
bakan, gözüm değil;
aşk-ı mutlak a yürüyen tözümdür benim.
gören, yar değil;
hakikatini seyreden iki gözümdür benim.
sözüm, sadece söz değil;
gerçeğini çağıran özümdür benim.
