simsiyah saçların, insanı çıldırtacak gibiydi,
hep okşardı yüzünü, kıskanırdım.
kırmızı rujlu dudakların beni benden alırdı;
sesimi çıkaramazdım.
siyah ojeli parmaklarınla çorabını düzeltirdin,
bayılacağımı sanardım.
hep başını omzuma koymak isterdin,
omzum hep sana hazırdı bir türlü bilemedin.
gözlerine bakarken kaybettiğim zamanı:
bir türlü geri getiremedim!
yazmadan edemedim :bir de baş parmağını ıssırması yok mu..
