şimdi ben; "halkı uyutan tek şey televizyon mudur?" diye sormak isterim. sürekli suni gündemler yaratılarak (yok türban yok büyük proje vs) bu halk zaten uyutulmaktadır. televizyon işin çok başka bir boyutudur. halkımız zaten televizyona mahkum edilmiştir. açlık-yoksulluk sınırları içinde yaşamaya çalışan yurdum insanı için tiyatro, spor, kitap, sinema, konser ve bunun gibi bir sürü etkinlik insani bir ihtiyaç olduğu halde, lüks haline gelmiştir. vatandaş sokağa çıkamamaktadır. çünkü cebindeki para karnını doyurmaya kirasını-elektriğini-doğal gazını falanını filanını ödemeye, evladının okul masraflarına bile kıt kanaat yetmektedir. gençlerin çoğunluğu da yine aynı nedenlerden, sözlüklerde, çeşitli sosyal paylaşım sitelerinde vakit geçirmektedir. çaresizlik dayatılır sonra bu çaresizliği unutturacak bir afyon sunulur (bu bazen din olur, bazen tv olur.) sonra o halk öyle çaresiz kalır ki, her gün tv'de gördüğü, o böğüren insanı kurtarıcısı ilan eder.
