insanlar ideolojileri yüzünden kavga etmek gibi bir saçmalığa girişmezler genelde. ancak kendisi sürekli kendisine sataşacak, küfredecek, meydan okuyacak bir karşıt görüş aramakta. niye peki birader? niye biri durduk yere gelsin de sana küfretsin, meydan okusun?
şahsıma klavyeden küfreden tarafın kendisi olmasına rağmen hala beni klavye delikanlılığıyla suçlamakta. kavga etmek, savaşmak gibi çağdışı kalmış şeylerden nefret edilmelidir. ancak kendisi nedense sürekli bir kavga etme çabası içerisinde. eziklik deyip geçmeli. önceden dediğim gibi, psikolojik olarak bozuk bir davranış bu.
