televizyonda onca saat konser yayımlayan trt 4'ün bizim halka bir türlü sevdiremediği müzik türü.
biraz şahsi olacak ama müziğin en güzeli bu. armonik kusursuzluğun yanı sıra bir duyguyu böylesine yoğun hissettiren; onu içselleştirdiğimiz, zihnimizde bambaşka tablolar çizdiğimiz, soyutlandığımız bir başka tür varsa ben bilmiyorum.
beethoven, shostakovic ve schubert besteleri çalarken kahve içip gazete okumak ne güzeldir. *
ders çalışırken, test çözerken, kitap okurken dinlemek gibi.
yürürken, vapura binerken, otobüsün cam kenarına oturmuşken hatta..
hep yalnızken, orkestra dışında kalabalığa ihtiyaç duymazken...
klasik batı müziği yardan ötedir.
