yerini hiçbir şeyin, hiçkimsenin, hiçbir zaman dolduramayacağı tek insan. bazen beni gerçekten anlayan ve dünya üzerinde beni gerçekten seven tek insan...bir kadının dünyada olabilecek tek kadın dostu. hep yanında yaşamak istediğim, olmazsa olmazım... can sıkıntımı rüyalarında bile gören üçüncü göz sahibi...söylediği o pembe yalanları isitorum.
"anne hani canım yanmayacaktı?"
"hani sadece yarım saat oturucaktık anne?et mi bu?"
büyürsünüz.. artık mantarla et arasındaki farkı ayırtedebilirsiniz, ve de asla zoraki gidilen bir misafirlikte yarım saat oturulmayacağını... masumiyet annenin söylediği kandırmacaların yalan olduğunun anlaşıldığı an bitiyor sanırım ve utanmadan onun yüzüne bakıp "uydurma şimdi!" diye ukalalık yapmakla. bazen gene de insan kanmak istiyor, dizindeki kocaman yaranın üzerine alkol dökünce acımayacağına.
seni çok özledim annecim.çok ama çok. hayatımda senden daha çok hiç ama hiç kimseyi sevmiyorum.
