boyunlarına tasma yerine rom ya da konyak fıçısı takan sempatik köpek azmanları.(aslında hiç fena fikir değil, cepte kanyak şişesiyle dolaşacağıma boynuma bir fıçı da ben bağlasam. ama toplum henüz buna hazır olmayabilir tabii, sonuçta alpler'de yaşamıyorum ki) (hey alper bu sana selam olsun) tam açılımı saint bernard dır. 'saint' ingilizcede 'aziz' demektir bildiğiniz üzere. karda donan insanları romla, konyakla ısıtıp kurtardıkları (bkz: kafirler) ve arada kendileri de fıçıdan pipetle takıldıkları için bu ismin zat-ı şahanelerine verilmiş olması pek muhtemeldir. içlerinden bir tanesini epeyce uzaktan tanıyorum. adı (ne hikmetse) beethoven dir (bkz: eroica).bir dönem neredeyse (özellikle çocuklar arasında) adını aldığı besteci kadar ünlü olmuştu.isimlerini alpler'deki 'grand saint bernard' geçidindeki bir manastırdan aldıkları ve oradaki keşişler tarafından karda, fırtınada mahsur kalmış insanları kurtarmak üzere eğitildikleri rivayettir.hacimleriyle doğru orantılı olarak yemek yerler, hatta hiç doymazlar. hiç saldırgan değildirler, aksine son derece uysaldırlar. gözlerinde her daim bulutlu (ve belki biraz aptalca) bakış vardır (fazla alkolden olsa gerek) özellikle yavruları pek sevimlidir. bakınız;
