efendim hoca anlatıyor teke tek de. ay bile yokken bir gece vakti zifiri karanlık yavuz çadırında duasını okurken çöl de bir patırtı kopuyor, yavuz düşmanlar bastı zannedip dışarı fırlıyor önünden bir karartı geçiyor karartının ensesinden yakalıyıp kafasını kuma vura vura öldürüyor yavuzdan cesaret alan askerler diğer karartıları enselerinden yakalıyıp onlarda öldürüyorlar düşmanı neyse efendim sabah oluyor birde ne görsünler öldürdükleri karartılar aslanmış ve bunun üzerine yavuz bu şiiri yazıyor
Merdüm-i dideme bilmem ne füsûn etti felek
Giryemi kildi hûn eksimi füzûn etti felek
Sîrler pençe-i kahrimdan olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek
şimdi çölde aslan olmasınamı şaşırırsınız yavuzun aslanın kafasının vura vura öldürmesinemi yalnız aslanın kafasını bulduğu bir taşa değil kuma vura vura öldürüyor heralde mübareğin her vuruşu 20 ton basıyordu onuda geçtim hadi yavuz herkül diğer askerlerin hepsinin sürü halindeki aslanları öldürmesi oda ayrı bir konu bütün bunları geçtim aslanlar sürü halinde zaten dolaşmazlar iskender pala kendine fantastik bir dünya kurmuş ve orda yaşıyor ve bir neslide kendisi gibi padihaş çocuğu olmak dışında hiç bir yeteneği olmayan bazı padişahları putlaştırmaya çağırıyor ciddiye alanlara acıyorum.
