arkadaşın mı yoksa annen mi anlayamadığın durumdur. beraber oturur, içersin, saatlerce gezebilirsin, eve arkadaşını, sevgilini -belli bi ölçüde tabi- getirebilirsin, her türlü sıkıntını, sevincini her şekilde anlatabilirsin. anne'liği bırakır olması gerektiği gibi konuşur, destekler ya da yargılar. seni öyle bazı çocuklarına aşık anneler gibi her hatanda "olsun olsun" deyip pohpohlamaz. müthiş gerçekçidir. olması gereken neyse her daim onu yapar. o gerçekçiliğinin yanında canını istesen saniyede verecek kadar seni seven, kollayan, kaç yaşına da gelsen iki hapşurduğunda elinde ıhlamur, ilaç peşinde gezendir sıradışı anne. bazen cidden zordur, ama genelde süperdir sonuçta herkes gibi değildir o sen de çok iyi bilirsin bunu. ve ne zaman ne yapacağı da belli olmaz ama bu sıradışılık işte onu farklı kılar, hergün senin için birbirinden farklıdır, bazen buna çok şükreder bazen de keşke herkes gibi olsaydı,kolay olsaydı dersin ama içinden yine de bu halini deli gibi tercih edersin.
