üşüyor ellerim
bazen
yani aslında
biliyorlar ne zaman üşüyeceklerini
kış
içimi de üşütüyor
ben hissetmesem de
buzla kaplıyor hisleri
ben "sade" kalıyorum
daha da sadeleşiyorum
düşünmeden,
sormadan
konuşuyorum kendime.
yalanlar daha seri çıkıyor
dudaklarımdan
ve sevincin tadı
değmiyor dudaklarıma
ısıtamıyor yine.
hava soğuk değil aslında
yani esen rüzgar değil istanbul'da
daha çok öfke şimdi
yüzüme tokatlar atan
en az benim kadar acımasızca.
yürürken sokakta, yanında
arkadaşın en sevdiğin
o bile koruyamıyor seni
sığınsan da onun yüreğine
açıkta kalıyor ellerin
ellerin
üşüyor
ellerin soğuk.
ellerim, soğuk bu defa
üşümüşler sanki? *
