bazen de aşık olduğunuz insanın kollarında, sizin saçlarını okşarken kokusunu içine çekerek ağlamaktır aşk acısı. iç çekmeleriniz ve hıçkırıklarınızdan başka hiçbir ses çıkarmadan gömleğini ıslatmaktır. onu içine hapsetmek istemek, zamanın durmasını ve sizin göz yaşlarınız dinince onun kalkıp gideceğini unutmak istemektir belki de. kulağına 'gitme' diye fısıldamak ama çaresizce son anları belleğinize kaydetme çabalarıdır aşk acısı. saçlarınızda onun kokusunu hissetmenin size acı vereceğini bilmenize rağmen iyice sokulmaktır belki de. fazla değil, bir kaç saat sonra yatağınızda yalnız yatarken bu anın tekrarlarca düşünüleceğini ve ağlarken sarılacağınız tek şeyin soğuk bir yastık oluşudur. onsuz yaşayamacağının bilincinde olup elinizden hiçbir şey gelmemesidir aşk acısı.
