en büyük endişem türkçe paragraflarında kafamın dağılması, konsantre olamamak, zaman akıp giderken başa, tekrar başa dönüp okuduğumu anlayamamak stresten.. yoksa sorulardan korkum yok.
eminim vardır derdi bu yönde olanlar. şu ana kadar öyle bi tecrübe yaşamadığımız için ** böyle duygulara kapılmak çok doğaldır heralde diye düşünüyorum; avutuyorum kendimi. sanırsam orda g.t korkusuyla öyle bir gazla çözücez ki konsantre bozukluğu ne aklımızın ucundan bile geçmeyecek.
