pazar sabahı gözlerini açarsın, sessizce uzanmış, yanıbaşında kitabını okuyordur. uyandırmamak için sayfaları bile sessizce çeviriyordur. "ne zaman uyandın sen?" dersin, bikaç sayfa önce der gibi bakar elideki kitaba, usulca koyar başını omzuna, saçları değer yüzüne, küçücük elleri, sıcacık nefesi, anlarsınki, hep yanında olandır, hep yanında olacaktır, hep yanında olmasını istediğindir.
