ezginin günlüğü'nün hüsnü arkanlı son albümünün en hüzünlü şarkısıdır. şarkıyı dinledikçe, evime gidiyorum. evde annem, babam, kardeşlerim. alışkın olduğum bir "ev sesi". eski günlerimiz, az sesli ve güzel. hele de bir kapım olsa diyorum, olsa da çalınsa, babam gelse.....
