birden kudurur, sonra da birden sakinlesir. aynen insani gibi.
nedense hep hasret kokar, ya da bana oyle gelir, bilmiyorum. ufukta hep huzun vardir.
dalgalar kiyiya carparken sanki hic bir zaman gelemeyecek olan sevgilinin gozyaslarini carpar suratina suratina.
usutur, soguktur hep, soguk eser, bir sicak el beklersin ona bakarken, sicak bir dokunus. ama hep yalnizdir karadeniz, kiyisinda bekleyen senin gibi.
